woensdag 30 maart 2016

De operatie - deel 1



Op 19 februari hadden we een afspraak bij de chirurg. Omdat het gaatje van de PEG nog altijd lekte moest deze toch nog een keer geopereerd worden. Er waren 2 mogelijkheden. 1) Het gaatje sloot niet helemaal (dit komt wel eens voor als ze de PEG-plaatsing laparoscopisch doen) of 2) Er zat een abces die zich steeds vulde, waardoor er met enige regelmaat zijn buik vochtig en zijn kleren (onherstelbaar) vies werden. We zijn direct doorgestuurd naar de anesthesie voor een afspraak en zouden per post een OK-datum te horen krijgen.

Even lekker een appeltje eten
terwijl we wachten.


Op 18 maart was het dan zover. De "grote" operatie! (groot in de zin van groot mijlpaal, de operatie was maar relatief klein ;) )

Het was een ontzettend lange dag. Om 4.30 ging de wekker af. Mama ging het verse brood uit de broodbakmachine halen, zich douchen, aankleden, tas inpakken (voor het geval we zouden moeten blijven) en voordat ze het wist was het alweer....
 

Het brood werd gesneden, de broodtrommeltjes klaargemaakt, de tassen gevuld en de kinderen uit bed gehaald want dan kon er nog ontbeten worden voordat Domenic wakker werd.


Dat was in ieder geval de hoop....

Helaas was dit om 6.14 het uitzicht:
sorry voor de wazige foto
zelfs de telefoon was nog een beetje moe :D

Dan maar ontbijten in de keuken terwijl Domenic op de bank tv ging kijken.

We zijn niet moe. Dat lijkt maar zo

Uiteindelijk hebben we Thessa en Joshua naar een vriendje gebracht waarvan de papa en mama zo aardig waren om Thessa en Joshua mee naar school te nemen en daarna zijn we thuis gaan wachten tot Collin opgehaald zou worden met het busje.

Collin vond het allemaal maar een
beetje raar hoor. (maar ook wel grappig)

Domenic had er helemaal geen zin meer in want hij was boos dat hij niet mocht ontbijten.


Om 8.05 zaten we in de auto en waren we onderweg naar het ziekenhuis.
We kwamen netjes om 8.50 bij de balie van het chirurgisch dagcentrum aan. Mooi op tijd want we moesten ons om 9.00 melden.

We mochten naar de wachtruimte gaan en Domenic werd al snel naar binnen geroepen bij de kinderkamer.

Ik kreeg voor het eerst bij Domenic een
informatiefolder over operaties bij kinderen
en het Chirurgisch Dagcentrum mee.
Er werden al snel her en der door familie kaarsjes gebrand.


Domenic mocht nog een ruim halfuurtje rustig filmpje kijken op zijn bedje voordat de pre-medicatie gegeven zou worden.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten